Andrew Jolly’nin kim olduğunu bilen yok. Kendisi bir hayalet müellif. Toplamda iki kitabı bulunuyor. Amerika’nın güneybatısında hayatları savaşla geçen üç neslin serüvenini mevzu edindiği Askerin Günü bunlarından biri. Oburu de ‘Seni İçime Gömdüm’ ismini taşıyor.
‘Seni İçime Gömdüm’ birinci vakit içinderda Hürriyet Yayınları (1973), daha sonra da Orta Yayıncılık (1988) tarafınca basıldı. Şimdilerde Jolly’nin yayın hakları Detay Yayınları’nda. ‘Askerin Günü’nün mütercimi Süha Sertabiboğlu, ‘Seni İçime Gömdüm’ünki ise Tomris Uyar.
BİR KIZILDERİLİYLE EVLENİLMEZ
“Tan ağarırken ölmüştü kız.” ‘Seni İçime Gömdüm’ bu cümleyle başlar. Daha birinci cümleden ölen genç Kızılderili kız kitabın ana çatışmasını oluşturur. Roman boyunca yükünü hem fizikî hem ruhsal olarak hissettirir ve türlü sıkıntıların içine girer, fakat aslında kaygı aşikardır: Bu meyyit nereye gömülecektir?
Romanın başkarakteri Kabrero Meksikalı bir gençtir. Anne ve babasını küçük yaşta kaybetmiş, ağabeyiyle birlikte yaşamaktadır. Babadan kalan mallar geçimlerini rahat rahat sürdürmelerine ve ticaret yapmalarına kâfi. aslına bakarsan bunlarla ağabeyi ilgilenir. Kabrero biraz delifişektir. Kabrero günün birinde dolanırken yaralı biçimde bir Kızılderili kızla karşılaşır. Yüreğinde bir merhamet duygusu oluşur ve kıza yardım eder. daha sonra da onu gdolayıp kabilesine bırakır. İlerleyen vakit içinderda kızın durumunu merak ederek kabileye gidip gelmeye başlar. Bir de bakar ki onu fazlacatan âşık oluvermiştir.
Kabrero sıkıntıyı birincinin Kızılderililerin ileri gelelerinden birine açar. Evlenmek istediğini söyler, fakat adam rasyoneldir, Meksikalıların birbirleriyle evlendiklerini, Kızılderili bir gelinin görülmüş şey olmadığını söyler. Fakat Kabrero geri adım atmaz. Gidip ağabeyiyle konuşur, kasabanın rahibine danışır. Onlar da bu işe olur vermezler. Kabrero bir daha de aşkından vazgeçmez ve kızla evlenir.
EŞİNİN ÖLÜSÜNÜ SÜRÜKLEYİP DURAN BİR ADAM
Bütün bu geçmiş öyküsünün akabinde kasaba halkı onları içlerinde barındırmazlar, Kabrero da ağabeyinden üç beş hayvan alıp eşiyle kendisine dağ başında bir kulübe inşa eder, orada yaşamaya başlar. Yaklaşık 2 yıl daha sonra eşi bilinmedik bir niçinden ölünce de onu aklayıp paklar ve bir tabuta koyup kasabaya kadar sürüklemeye başlar. Dirisi yanlışsız düzgün yaşayamadı, bari ölüsü gerçek düzgün bir yerde yatsın, diye düşünür.
Seni İçime Gömdüm, Andrew Jolly
Çev:Tomris Uyar, Detay Yayınları, 128 syf., 2012
‘Seni İçime Gömdüm’, Kabrero’nun bu seyahatini mevzu edinir. Dağ başından kasabaya inene kadar bin türlü şeyle uğraşır Kabrero. İstikrarını kaybedip geçitten aşağıya düşer, açlıktan sıtmalı bir tavşanı yemek zorunda kalır, haydutlar tabutun ortasında gümüş olduğunu sanıp onu omzundan vururlar… Kabrero başına ne gelirse gelsin geri adım atmaz. Tıpkı evlendiğinde olduğu üzere bunda da inatçıdır.
Ancak kasaba halkı onu pek beğenilen karşılamaz. Artık “oralı” değildir Kabrero. Bir dağlıdır. Bu kelama dökülen bir şey olmasa da içten içe romanın bir fazlaca yerinde hissedilir. Öbür taraftan da “cehennemlik” birini eş aldığı yetmiyormuş üzere, bir de onu Hristiyanların mezarlığına gömmeye getirdiği için ayıplanır. Ne yaparsa yapsın kimseye kelam geçiremez. Tabutu oradan oraya sürükler durur…
BİR ORTADA YAŞAMAK niye BU KADAR SIKINTI?
Jolly’nin kim olduğunu bilmesek de onun güzel bir öykü anlatıcısı olduğunu söylemek mümkün. Lisanı duru ve akıcı. Anlattığı öykü her ne kadar his dolu olsa da bunu istismar etmeye çalışmadığı ortada. Çünkü eşinin tabutunu kilometrelerce sürükleyip duran “kovulmuş” bir adam, yalnızca fotoğraf olarak bile gereğince etkileyici. Beri yandan gerek ‘Askerin Günü’nde gerek bu romanında bahis edindiği sıkıntılara baktığımızda Jolly’nin savaş, ırkçılık üzere toplumsal sorunları işlediğini görürüz. birlikte yaşamak bir yana, ölülerin bile yan yana yatmalarına müsaade etmeyen bir zihniyetin ne derece dehşetli ve yaralayıcı olduğunu bize göstererek adeta bir ikazda bulunur.
Kabrero romanın birkaç yerinde tabutu bırakıp kaçmak ister. Hatta bir seferinde bırakıp kaçar da, fakat daha sonra gerisin geri bir daha onun yanı başında bulur kendini. “Bu kadar acıya dayanamıyorum. Bu yası tutmak istemiyorum artık” der. Lakin eşini gömemediği her dakika acısı katlanarak artar.
‘Seni İçime Gömdüm’ kısa ve sert bir roman. Bir ortada yaşama tartışmalarının düzgünden uyguna alevlendiği günümüzde değerli noktalara parmak basıyor ve bizlere cevaplanması sıkıntı birtakım sorular soruyor.
Okumaya devam et...
‘Seni İçime Gömdüm’ birinci vakit içinderda Hürriyet Yayınları (1973), daha sonra da Orta Yayıncılık (1988) tarafınca basıldı. Şimdilerde Jolly’nin yayın hakları Detay Yayınları’nda. ‘Askerin Günü’nün mütercimi Süha Sertabiboğlu, ‘Seni İçime Gömdüm’ünki ise Tomris Uyar.
BİR KIZILDERİLİYLE EVLENİLMEZ
“Tan ağarırken ölmüştü kız.” ‘Seni İçime Gömdüm’ bu cümleyle başlar. Daha birinci cümleden ölen genç Kızılderili kız kitabın ana çatışmasını oluşturur. Roman boyunca yükünü hem fizikî hem ruhsal olarak hissettirir ve türlü sıkıntıların içine girer, fakat aslında kaygı aşikardır: Bu meyyit nereye gömülecektir?
Romanın başkarakteri Kabrero Meksikalı bir gençtir. Anne ve babasını küçük yaşta kaybetmiş, ağabeyiyle birlikte yaşamaktadır. Babadan kalan mallar geçimlerini rahat rahat sürdürmelerine ve ticaret yapmalarına kâfi. aslına bakarsan bunlarla ağabeyi ilgilenir. Kabrero biraz delifişektir. Kabrero günün birinde dolanırken yaralı biçimde bir Kızılderili kızla karşılaşır. Yüreğinde bir merhamet duygusu oluşur ve kıza yardım eder. daha sonra da onu gdolayıp kabilesine bırakır. İlerleyen vakit içinderda kızın durumunu merak ederek kabileye gidip gelmeye başlar. Bir de bakar ki onu fazlacatan âşık oluvermiştir.
Kabrero sıkıntıyı birincinin Kızılderililerin ileri gelelerinden birine açar. Evlenmek istediğini söyler, fakat adam rasyoneldir, Meksikalıların birbirleriyle evlendiklerini, Kızılderili bir gelinin görülmüş şey olmadığını söyler. Fakat Kabrero geri adım atmaz. Gidip ağabeyiyle konuşur, kasabanın rahibine danışır. Onlar da bu işe olur vermezler. Kabrero bir daha de aşkından vazgeçmez ve kızla evlenir.
EŞİNİN ÖLÜSÜNÜ SÜRÜKLEYİP DURAN BİR ADAM
Bütün bu geçmiş öyküsünün akabinde kasaba halkı onları içlerinde barındırmazlar, Kabrero da ağabeyinden üç beş hayvan alıp eşiyle kendisine dağ başında bir kulübe inşa eder, orada yaşamaya başlar. Yaklaşık 2 yıl daha sonra eşi bilinmedik bir niçinden ölünce de onu aklayıp paklar ve bir tabuta koyup kasabaya kadar sürüklemeye başlar. Dirisi yanlışsız düzgün yaşayamadı, bari ölüsü gerçek düzgün bir yerde yatsın, diye düşünür.
Seni İçime Gömdüm, Andrew Jolly
Çev:Tomris Uyar, Detay Yayınları, 128 syf., 2012
‘Seni İçime Gömdüm’, Kabrero’nun bu seyahatini mevzu edinir. Dağ başından kasabaya inene kadar bin türlü şeyle uğraşır Kabrero. İstikrarını kaybedip geçitten aşağıya düşer, açlıktan sıtmalı bir tavşanı yemek zorunda kalır, haydutlar tabutun ortasında gümüş olduğunu sanıp onu omzundan vururlar… Kabrero başına ne gelirse gelsin geri adım atmaz. Tıpkı evlendiğinde olduğu üzere bunda da inatçıdır.
Ancak kasaba halkı onu pek beğenilen karşılamaz. Artık “oralı” değildir Kabrero. Bir dağlıdır. Bu kelama dökülen bir şey olmasa da içten içe romanın bir fazlaca yerinde hissedilir. Öbür taraftan da “cehennemlik” birini eş aldığı yetmiyormuş üzere, bir de onu Hristiyanların mezarlığına gömmeye getirdiği için ayıplanır. Ne yaparsa yapsın kimseye kelam geçiremez. Tabutu oradan oraya sürükler durur…
BİR ORTADA YAŞAMAK niye BU KADAR SIKINTI?
Jolly’nin kim olduğunu bilmesek de onun güzel bir öykü anlatıcısı olduğunu söylemek mümkün. Lisanı duru ve akıcı. Anlattığı öykü her ne kadar his dolu olsa da bunu istismar etmeye çalışmadığı ortada. Çünkü eşinin tabutunu kilometrelerce sürükleyip duran “kovulmuş” bir adam, yalnızca fotoğraf olarak bile gereğince etkileyici. Beri yandan gerek ‘Askerin Günü’nde gerek bu romanında bahis edindiği sıkıntılara baktığımızda Jolly’nin savaş, ırkçılık üzere toplumsal sorunları işlediğini görürüz. birlikte yaşamak bir yana, ölülerin bile yan yana yatmalarına müsaade etmeyen bir zihniyetin ne derece dehşetli ve yaralayıcı olduğunu bize göstererek adeta bir ikazda bulunur.
Kabrero romanın birkaç yerinde tabutu bırakıp kaçmak ister. Hatta bir seferinde bırakıp kaçar da, fakat daha sonra gerisin geri bir daha onun yanı başında bulur kendini. “Bu kadar acıya dayanamıyorum. Bu yası tutmak istemiyorum artık” der. Lakin eşini gömemediği her dakika acısı katlanarak artar.
‘Seni İçime Gömdüm’ kısa ve sert bir roman. Bir ortada yaşama tartışmalarının düzgünden uyguna alevlendiği günümüzde değerli noktalara parmak basıyor ve bizlere cevaplanması sıkıntı birtakım sorular soruyor.
Okumaya devam et...